Met mijn voeten stap ik in het kristalheldere water. De zon weerspiegelt en het zonlicht geeft een fonkeling over de zee. Door het water heen kan ik nog steeds de roze nagellak op mijn tenen zien. Verkoelend dit. De zon is goed aan het branden namelijk. Het is 35 graden en strak blauw waardoor de zee nog mooier is. Ik drijf in de zee en tuur in de verte naar de horizon. Geen gedachten. Geen werk. Geen stress. Geen sleur. Een klein zilver visje zwemt langs mij heen. Ik draai mij om en zie op het strand mijn zoontje slapen en mijn dochter ijverig in het zand scheppen en denkbeeldige ijsjes maken met haar vriendinnetje. Ik loop terug het strand op en neem een slok van mij koude rosé en geeft mijn vriend een zoen. Met onze vrienden kletsen we verder. De zon brand op mijn huid die langzaam bruin aan het worden is en ik smeer mij nog een keer in. We lunchen met onze voeten in het zand. Verse vis. Uitzicht op zee. Even later hoor ik mijn dochter van bijna vijf klap eens in je handjes zingen voor haar broertje. Ik knuffel ze beide. Ik dommel in slaap onder de schaduw van de palmboom. Als ik wakker wordt blader ik door een tijdschrift en schenkt een nieuw wijntje in. Daarna ga ik lekker spelen in de zee met mijn dochter. Op de achtergrond klinkt lekkere lounge muziek. De zon zakt in de zee en de lucht kleurt roze. Het beeld van de blauwe zee met dobberende bootjes verveelt nog steeds niet. Ik knuffel mijn lieve zoontje nog een keer en speel ‘kiekeboo’. Zon, zee, strand met mijn lieve kindjes, vriend en vrienden. Meer heb ik niet nodig om gelukkig te zijn.
We proosten op een heerlijke stranddag. Op het leven. Op de vakantie.
Kon iedere dag maar een vakantiedag zijn.
GEEN ARTIKEL MISSEN? Like CITYMOM op Facebook of op Instagram!
