De was. Ik knipper een keer met m’n ogen en onze wasmand is weer vol. Bijna elke dag trek ik vuile sokken onder het bed vandaan waar nog zo’n plukje stof aan hangt. Je kent het wel. Toch..? Op onze trap naar boven staat nu een poosje een leuk klein wasmandje. Die kieper ik elke dag leeg in de grote wasmand op zolder. En zo gaat het. Dag in dag uit.
Wát heb ik er eens de balen van gehad, van die verplichte kost. Voordat deze irritatiefactor te hoog werd heb ik besloten om de ruimte waar onze wasmachine staat gezellig in te richten. Geen rek in mijn trapgat. Nee, gewoon zo’n ouderwets systeem met 4 waslijnen. Op de speelzolder. Van de ene muur naar de andere muur. Ernaast hangen een schommel en een duikelrek met ringen. Er staat een bureau en een kastje met speelgoed. De muur heb ik bezaaid met alle fotolijstjes en foto’s die ik heb. Slingers heb ik kriskras door de kamer heen gehangen. De ouderwetse radio en de dj-set van Mike heb ik op een stoere kast gezet. Er hangt een plank aan de muur waar ik de schone kleding van de meiden op kan leggen. De vibe op de speelzolder is goed. Wat hier thuis vaste prik is, is dat als ik roep dat ik de was ga doen, Noortje en Annabel voor me uit rennen en vervolgens samen spelen op hun speelzolder terwijl ik de was doe. Of ze helpen mee. Ook prima. Beste investering ever voor een plek waar je toch zeker een paar uur per week verplicht doorbrengt!
LEES OOK: BLOG LIESBETH; PLASSEN
GEEN ARTIKEL MISSEN? Volg CITYMOM op FACEBOOK of op INSTAGRAM!