De aankondiging van een zwangerschap kan op meerdere manieren:

• We krijgen een baby/kind!
• Ik ben zwanger!
• Er is gezinsuitbreiding onderweg!
• Er groeit een mensje in mijn buik!
• We verwachten ons eerste/tweede/derde/…. kind!

Zo zijn er nog veel meer aankondigingen te bedenken, maar “We zijn zwanger?!”
WE zijn zwanger. Dus de man draagt het kind ook? In de buik van de man groeit het andere gedeelte van het kind en ook hij krijgt te maken met emotionele schommelingen en andere ballast? Met dat laatste krijgt de man zeker te maken, alleen is hij dan meestal niet de verspreider hiervan.
Ik snap ook niet zo goed waar deze uitspraak vandaan komt, want er kan er maar eentje zwanger zijn.
“We zijn zwanger!” Eh, nee. Jíj bent zwanger en júllie krijgen een kind. Die zin slik ik altijd maar in, want iedereen is natuurlijk vrij om deze (vreemde) uitspraak te gebruiken. Ik kan er alleen gewoon niet aan wennen. Zwanger raken, dát doe je als het goed is samen. Maar voor de rest zit de taak van de man er voorlopig op.
Ik zal even een lijstje opnoemen, waaruit blijkt dat het toch echt de vrouwen zijn die een kind dragen  en baren en dat de man nergens voorkomt in dit lijstje:

• Opgeblazen borsten, die steeds groter worden en vastgehouden moeten worden bij het op- en afrennen van de trap
• Wisselende stemmingen
• Brandend maagzuur bij ieder sta-, zit of lighouding
• Obstipatie
• Een steeds groter wordende buik
• Striae
• Opvliegers
• Benauwdheid en/of kortademigheid
• Misselijkheid
• Moeheid
• Gekneusde ribben van een baby met ninja skills
• Rugpijn
• Bekkeninstabiliteit
• Vochtophopingen in benen, vingers, enkels….
• Bevallen
• …

Toen Mark en ik samen een kind kregen, heeft Mark nooit uitspraken gedaan, als “we zijn zwanger” of “het was wel zwaar voor me, zo’n bevalling.” Hij heeft me gesteund wanneer ik hem nodig had, getroost wanneer ik (om niks) moest huilen, hij heeft me urenlang gemasseerd tijdens de weeën, meegepuft en me moed ingeschreeuwd toen het moment van bevallen was aangebroken: “Beuken Max, beuken!!!”  En dan ook nog koffie gedronken, die waarschijnlijk niet te drinken was en alle flauwe grappen van zuster X. moeten aanhoren..Het lijkt me verschrikkelijk om de ander pijn te zien lijden, zonder ook maar een stukje van deze pijn te kunnen overnemen. Dat heeft Mark vijf uur moeten aanzien, wat me mentaal behoorlijk zwaar lijkt. En dan had ik nog een redelijk snelle bevalling. Maar, het feit blijft: IK ben zwanger en WE verwachten een kind!

-X- Max

gerelateerde berichten:

BLOG MAX; ALS HET NÉT NIET UITKOMT BLOG MAX; DIE STREPEN MOET JE VERDIENEN BLOG MAX; JONGEN OF MEISJE? Blog Max: No parabens please