Op haar verjaardag kreeg ze honderden kado’s. Gasten stonden in een rij om haar met d’r eerste verjaardag te feliciteren. Of eigenlijk mij. Isabel had er geen oor naar. Die zat op de grond tussen mijn vriendinnen druk bezig te zijn inpakpapier aan gort te scheuren. Een houten puzzel hier, een spiegel daar. Een t-shirt zus, een boek zo. Boek? Een kinderboek? Of was-ie stiekem voor mij, omdat ik ook een beetje jarig was. ‘Coco of het kleine zwarte jurkje’. Een heerlijk verhaal over hoe Coco opgroeit in een weeshuis waar ze leert naaien en borduren. Wanneer ze achttien wordt, moet ze een baan gaan zoeken. Wat? Dat weet ze niet precies, maar dat kunnen wij wel raden.
Blog by Florine Duif
