Soms weet je pas hoe fijn iets is als je het niet meer hebt. Ik was namelijk toch weer even vergeten hoe niet fijn het is om een dikke zwangere buik te hebben. Tuurlijk kon ik mij nog herinneren van mijn eerste zwangerschap dat die buik vooral erg in de weg zat als ik op mijn buik wilde slapen. Maar eigenlijk had ik voor mijn gevoel nooit zo’n last van die buik gehad. Maar bij mijn tweede zwangerschap was dat even anders.
Ik vond bukken opeens heel irritant. En best snel al, met 25 weken. Eerst dacht ik nog, ah, bukken, hoe vaak doe je dat nou. Nou, ik kan je vertellen, heel vaak! Iets waar je dus in het dagelijks leven helemaal niet mee bezig bent of over nadenkt. Je bukt gewoon en dat is prima. Het werd opeens echt een ding. Mijn wasmand staat niet naast mijn wasmachine. Aangezien ik liever lui dan moe was tijdens mijn zwangerschap probeerde ik natuurlijk de héle inhoud van de wasmand in een keer mee te nemen. Met het gevolg dat ik met een super grote berg was liep en er altijd drie keer per ‘wasmand – wasmachineloopje’ een sok op de grond viel. Altijd een sok en altijd wel drie keer. Dat betekende 3 x bukken. Met buik. Met berg was. Daarna moest ik bukken om de was in de machine te doen. Was klaar. Bukken om was in de droger te doen. Was droog. Bukken om droge was op het aanrecht te leggen en op te vouwen. Waarbij er altijd weer was op de grond viel. Ook sokken én bij het opvouwen ook altijd strings. Op een gegeven moment ben ik dus gestopt met de was doen. Te veel bukken.
Toen kwam de afwasmachine. Ik moet bukken om alles erin te zetten en weer bukken om alles eruit te halen. Daar had ik dus ook geen zin meer in. Bukken om speelgoed van de vloer op te ruimen, of andere dingen die Bobbi op de grond laat vallen. Weet je hoeveel dingen kinderen op de grond laten vallen!? Dat heb je dus eerst helemaal niet door als je niet zwanger bent. Maar met die buik. Ik werd er gek van wat ik achter haar kont van de vloer aan het halen was. Niet te doen. Dus daar stopte ik op een gegeven moment ook maar mee.
De was. De afwasmachine. Opruimen. Boodschappen tillen. De kattenbak verschonen. Stofzuigen (ja dat heb je niet door, ook daar sta je iets gebukt). Kon allemaal niet meer. Wat bleef er over van dingen om te doen in huis; koken. Maar ook daar viel op de een of andere manier altijd iets van het aanrecht, of als ik iets in de prullenbak wilde doen zoals aardappelschillen, dan viel het ernaast. Dus ook in mijn laatste huishoudelijke taak had ik door die buik geen zin meer. Nu ik al weer een tijdje geleden bevallen ben raad je al wat ik het meeste mis…
