Misschien komt het omdat ik enig kind ben, maar ik vraag mij altijd af waarom ja WAAROM!!!???!!! zijn er mensen die DRIE kinderen willen. Of meer…
Ik vind het bijna niet meer van deze tijd. Vroeger bestonden gezinnen uit veel kinderen. De kinderen hielpen mee in het huishouden, mee de kost verdienen, of dit werd gedaan uit geloofsovertuiging. Moeder was thuis, die was er voor de kinderen. Maar tegenwoordig zijn dit natuurlijk geen redenen meer (gelukkig!). Ik vind het wel knap, dat als je als moeder ook werkt, de tijd hebt voor drie kinderen. Wil je drie kinderen, maar wel fulltime werken, dan begrijp ik dat alleen niet helemaal. Kinderen hebben ook aandacht van je nodig (en niet van een nanny of oppas..) en fulltime werken met 3, dan kan ik mij niet voorstellen dat je iedereen genoeg aandacht kan geven.
Drie kinderen, dat kost toch ook een berg met geld? Drie extra tickets als je met vakantie wil. Tjing Tjing. Ik weet niet of er tegen de tijd dat onze kinderen gaan studeren nog studiefinanciering is… Maar los van tijd en geld denk ik ook nog aan de energie die het kost, drie kinderen. Die drukte in huis van drie kinderen (en al hun vriendjes en vriendinnetjes). Drie verschillende hobby’s, of misschien wel 6 (nog duurder) waar ze naar toe moeten, misschien wel allemaal op dezelfde dag. Hoe dan? Dat is een hele logistieke operatie. Drie verschillende meningen. Drie keer zoveel was. Drie verschillende smaken qua eten. Oh als ik aan al deze dingen denk raak ik helemaal gestrest. Je hebt toch ook maar twee armen denk ik altijd? Of twee ogen, op 3 kinderen letten lijkt mij best lastig.
Ik denk dat je met drie echt non-stop met je kinderen bezig bent. Ik kan mij niet voorstellen dat je met drie kinderen tijd hebt voor tijd voor jezelf. Zijn er ook oma’s die op alle drie de kinderen tegelijk willen oppassen? Mijn moeder vindt het heel gezellig als er een kind komt logeren. Sinds kort heb ik er twee en dat wordt al meer een uitdaging, ik hoop dat ze dat aan kan. Maar “hoi, hier zijn er drie”? Nee dat zou bij mijn moeder echt niet werken.
Mijn vriend komt ook uit een gezin met drie kinderen. Toen we elkaar ontmoete riep hij ook dat hij zeker drie kinderen wilde. Nu we er twee hebben is hij hier gelukkig ook vanaf gestapt en ziet hij dat drie kinderen opvoeden echt niet zo makkelijk is. Respect voor moeders die deze keuze wel hebben gemaakt. Ik zou het oprecht niet aankunnen!
Deze “blog” lijkt meer op een eerste opstel.. Wat een kinderachtig taalgebruik, geen gekke twist of gedachtengang. Heeft Citymom dit soms door een van haar kinderen laten schrijven?
Wat een kinderachtige reactie!
Hoi Bettina je hebt idd gelijk met 3 ist wel drukker maar je krijgt ze in fases dat scheelt. En ik denk en weet dat in grote gezinnen ze elkaar opvoeden .Denk maar aan moesje en mijn oma had er 14 Hellup maar zei altijd ik gun t geen van m’n kinderen zo n groot gezin .gr Reiny Brink
Hi Reiny, ja arme oma met 10 inderdaad! Ik weet wel dat mijn moeder dat niet zo leuk vond en nooit aandacht kreeg (zegt ze zelf). Dan is 3 opeens weer heel weinig! Hoop dat het goed gaat met je boys! Lfs Bettina
Ik denk dat 2 voor mij toch wel de max is. Weet niet of je 3 of meer direct ouderwets kunt noemen, maar het was in het verleden zeker gebruikelijker.
Blijft een gevoelskwestie en je hebt het ook niet altijd in de hand natuurlijk.
Nee dat klopt inderdaad!
Ook diep respect voor ouders die het lukt! Met veel dingen heb ik inderdaad ‘meer moeite’ dan ik eerst zou hebben gedacht. Bijvoorbeeld met vakanties. Ik moet zelf nog mijn eigen draai vinden met kinderen én vakantie… Ik zou dolgraag mijn kindjes kennis willen laten maken met een andere cultuur, andere omgeving etc. Maar toch ben ik bang dat ik dit pas kan doen als zij allemaal wat ouder zijn. Wat op zich ook niet erg is. Maar ik mag niet klagen!!! Mijn kindjes zijn mijn alles.