Hoe graag je het ook anders wilt zien, vroeg of laat krijgt je kind te maken met het verlies van een dierbare. Net als dat het voor volwassenen geldt, rouwt ieder kind op zijn of haar eigen manier. Dat betekent echter niet dat je jouw kind bij het rouwproces niet kunt helpen. Afhankelijk van de leeftijd kun je jouw kind betrekken bij een aantal dingen die bij het afscheid nemen komt kijken.

Een idee is om samen bloemen uit te zoeken, bijvoorbeeld bij rouwboeketnu.nl. Leg uit dat een rouwboeket laat zien dat je de persoon die is overleden lief hebt en het ook troost biedt aan de naaste familie. Andere goede tips zetten we voor je op een rij. 

Laat je eigen verdriet zien

Een fout die veel volwassenen maken is dat ze hun eigen verdriet niet laten zien in de nabijheid van hun kind. Hierdoor voelt het zich geremd en ontstaat het gevoel dat hij/zij net zo sterk als mama moet zijn.

Wanneer je moet huilen en je kind ziet dat, leg dan uit dat je verdrietig bent omdat je de overledene nooit meer zult zien. Maar vertel er ook bij dat je mooie herinneringen hebt waarvan je er een aantal deelt met je kind. Vaak is dat een aansporing dat het kind ook gaat praten. Opa die haar van school haalde en een lekker ijsje met haar ging halen, oma die altijd een eind met hem ging fietsen of ome Niels die haar voor de gek hield met goocheltrucjes. 

Een herinneringsboekje maken

Stel je kind voor om een herinneringsboekje te maken waarin je alles opschrijft aan herinneringen en gebeurtenissen. Plak er ook wat foto’s bij waar de overledene en je kind samen op staan. De sinterklaasintocht, de kerst die ze samen vierden of een gezamenlijk uitje.

Op momenten dat je kind daar behoefte aan heeft of zich bepaalde dingen niet meer kan herinneren pak je het boekje erbij. Er zijn speciale prentenboeken te verkrijgen die je kind helpen met de rouwverwerking. Ook de uitvaartbranche heeft meestal boekjes die bestemd zijn voor kinderen. 

Geef je kind de ruimte

Een kind beleeft het verlies op een hele andere manier dan een volwassene. Het ene moment is het boos en opstandig, het andere moment merk je er niets aan. Dit is heel normaal gedrag. Geef het de ruimte om te rouwen op zijn/haar eigen manier, maar probeer er wel te zijn.

Wil je kind praten dan doe je dat, maar ga geen geforceerd gesprek aan. Voor rouwen staat geen tijd. Maar merk je dat een kind gedragsveranderingen heeft die niet verminderen of verergeren, dan wordt het misschien tijd om een professional in te schakelen. Bedenk echter wel dat je kind flexibeler met verlies omgaat dan je waarschijnlijk had gedacht.